Pandemia coronawirusa wzbudza niepokój i lęk nie tylko wśród dorosłych, ale także dzieci. Sytuacja dużej zmiany, w tym przede wszystkim ograniczenie swobodnego przemieszczania się - wywołuje emocje, reakcje o różnym natężeniu.

POMÓŻ ROZUMIEĆ SŁOWA

W środkach masowego przekazu dzieci słyszą dużo nowych i często w ich odbiorze groźnie brzmiących słów. Nie zawsze będą zadawać pytania, a napięcie wewnętrzne będzie rosło. Stąd dobrze jest jeśli od czasu do czasu sprawdzimy poziom wiedzy dziecka i wytłumaczymy nowe słowa – pandemia, zagrożenie, wybuch epidemii, kwarantanna domowa, cowid. Opowiemy jak w przeszłości ludzie radzili sobie z takimi sytuacjami i co aktualnie rządy wielu państw organizują aby poradzić sobie z tą nową sytuacją. Warto w rozmowach zadbać o użycie słów, określeń dostosowanych do wieku dziecka. Kiedy pomożesz dziecku odsiać informacje prawdziwe od nieprawdziwych lub wątpliwych, pomożesz zrozumieć znaczenie słów – obniżysz jego napięcie.

REAGUJ NA TRUDNE EMOCJE

Warto obserwować dziecko nie tylko pod kątem obecności infekcji, ale też zachowania, nastroju. Co może świadczyć o napięciu? ….płaczliwość częstsza niż zwykle, zobojętnienie na twoje propozycje spędzania wspólnego czasu czy rodzaj proponowanego posiłku, zamykanie się częściej niż zwykle w pokoju. Jeśli taka sytuacja Cię zastanie próbuj nawiązać kontakt z dzieckiem niezależnie od jego wieku – to Ty znasz je najlepiej, rozmawiaj. Jeśli jednak poczujesz, że sytuacja przerasta Cię – możesz sięgnąć po konsultację online ze specjalistą.

ROZMAWIAJ O UCZUCIACH

Koniecznie rozmawiajmy z dziećmi o tych mniej przyjemnych emocjach, jak smutek czy lęk. Możesz opowiedzieć jak ty do tej pory sobie z nimi radzisz, co jest twoim złotym sposobem na złość – czy jest to aktywność fizyczna np. bieganie, sprzątanie czy bardziej uspakaja cię czas spędzony samotnie. Pytaj dziecko, co jest jego najlepszym sposobem na złość czy smutek, czego podczas tych emocji najbardziej potrzebują od Ciebie? Ta orientacja pozwoli uniknąć niepotrzebnych konfliktów domowych.

Z młodszymi dziećmi warto rysować uczucia: które kolory wybierzesz żeby narysować swój smutek, jak on będzie wyglądał, będzie postacią czy przedmiotem?

Możemy zachęcać dzieci do rysowania coronawirusa i wspólnie wyobrażać sobie jak go pokonamy, może fantazja naszego dziecka wykreuje postać – potwora, który pokona Cowid-19? Ufajmy kreatywności dzieci, bo najczęściej jest ogromna.

PRZYZNAJ ŻE NIE ZNASZ ODPOWIEDZI NA WSZYSTKIE PYTANIA

Nie przekazuj informacji bez pokrycia, na przykład terminów kiedy pandemia zakończy się, bo aktualnie nikt takiej wiedzy nie posiada. Bądź gotów do konfrontacji wspólnie z dzieckiem, szczególnie nastoletnim fackenewsów – niech nie zostaje samo ze zdaniem typu „mama Piotrka powiedziała, że ..., na facebooku napisali, że …”

Za każdym razem kiedy dziecko zada pytania w związku z pandemią i nie tylko, starajmy się dziękować, że pyta, rozmawia i ceni nas jako źródło informacji. To będzie je motywowało do utrzymywania bliskiego kontaktu z dorosłymi.

WSPIERAJ KONTAKTY ONLINE

Zadbaj o możliwość utrzymywania przez dziecko kontaktu mailowego lub online z nauczycielem oraz kolegami szkolnymi. Pandemia nie skończy się jutro, czas rozłąki z kolegami wydłuża się. Sprawdź czy dziecko ma sprzęt, czy potrafi posługiwać się komunikatorami – taki kontakt pozwoli choć przez kilka chwil czuć się zwyczajnie.

Naszym nastoletnim dzieciom jest szczególnie trudno, to dla nich trochę jak zamach na rodzącą się potrzebę niezależności i wolności. W rozmowach z nimi sprawdźmy czy nie przeceniają niebezpieczeństwa lub nie zaniżają swoich zdolności do poradzenia sobie w sytuacji zagrożenia. Upewnijmy się czy wieczorne wyjścia z psem nie są przy okazji świętowaniem spotkania z kolegami – jest to dobory moment aby trenować dorosłą odpowiedzialność. Zróbmy to jednak umiejętnie z szacunkiem dla odrębności dziecka jako osoby. Jeśli do tej pory struktura dnia była dosyć luźna w domu, tym razem zadbajmy żeby wprowadzić rutynę tam gdzie to jest możliwe, np. stała godzina wspólnych posiłków, stała godzina pracy szkolnej, wspólny spacer. To nada dniom pewien charakter i ochroni chociaż częściowo przed zniechęceniem.

BĄDŹ GOTOWY DO SYTUACJI AWARYJNEJ

Warto ustalić z rodziną strategię działania i zachowania, kiedy ktoś zachoruje, np. zapiszmy w widocznym miejscu ważne telefony, sprawdźmy kto ze znajomych i w jakim zakresie będzie mógł nam pomóc. Rozmowy na ten temat oswajają nas dorosłych i dzieci z sytuacją, która może się pojawić nagle – dzięki temu łagodniej przez nią przejdziemy.

 

mgr Adriana Annna Kwiatkowska

pedagog specjalny, terapeuta

mobile: +32 465 37 88 90

www.adrianakwiatkowska.be